همه چیزهایی که برای غلبه بر اضطراب عمومی باید بدانید

رنج مداوم از ترس، حملات پانیک یا احساس غرق شدن در اثر نگرانی های مکرر که بر عملکرد عادی روزانه تأثیر می گذارد، می تواند به یک مشکل سلامت روان تبدیل شود. در صورت دریافت کمک لازم، TAG کاملاً قابل کنترل است.

داشتن یک دوره اضطراب یا هراس یک موقعیت طبیعی است زمانی که شما یک لحظه استرس یا شرایط سخت را پشت سر می گذارید، مشکل زمانی است که احساس ترس همراه همیشگی است. او اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یک آسیب شناسی محدود کننده است که می تواند از زندگی عادی فرد مبتلا جلوگیری کند.

این یک بیماری روانی محسوب می شود که مشخصه اصلی آن این است که فرد مبتلا حالت تشدید شده اضطراب دائمی و غیرقابل کنترل را نشان می دهد.

برخی از مردم درک اینکه این یک بیماری است دشوار است و نمی‌دانند با کسانی که از آن رنج می‌برند چگونه رفتار کنند یا اگر از آن رنج می‌برند چه کنند. داشتن اطلاعات از متخصصان و دانستن اینکه به چه کسی باید مراجعه کرد برای رویارویی و کنترل علائم ضروری است.

اضطراب فراگیر بین 3 تا 5 درصد از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد، زنان با درصدی بیش از 50 درصد از مردان مستعدتر هستند. GAD باعث می شود که فرد مبتلا در بیشتر اوقات در حالت نگرانی و عصبی باشد. این وضعیت می تواند برای ماه ها، حتی سال ها ظاهر شود، در صورتی که اقدامات کافی صورت نگیرد.

علائم هشدار دهنده

مؤسسه ملی سلامت روان ایالات متحده (NIH، مخفف آن در انگلیسی) نشان می دهد که GAD به طور ناگهانی ظاهر نمی شود، بلکه به کندی توسعه می یابد. اغلب بعد از 30 سالگی ظاهر می شود، اما در کودکان نیز رخ می دهد، بنابراین سن منحصر به فرد نیست.

نشانه ای که ممکن است نشان دهد که شما این اختلال را دارید وقتی نمی توانید نگرانی را کنترل کنید یا عصبی بودن در مورد موقعیت های روزمره. به طور کلی، شخص می داند که مشکل آنقدرها هم بزرگ نیست، اما کنترل هوس ها از کنترل ما خارج است.

علائم دیگر عبارتند از: مشکل در تمرکز یا آرامش، بی قراری مداوم، رنج بردن از خستگی مزمن، مستعد بودن در برابر غافلگیری. اغلب افراد مبتلا به GAD بی خواب هستند یا در خواب ماندن مشکل دارند; آنها از سردرد و معده درد، تنش عضلانی یا بیماری هایی رنج می برند که تشخیص منشا آنها دشوار است.

علائم عبارتند از: مشکل در بلع، تیک های عصبی، تعریق زیاد، سرگیجه، خفگی یا رفتن مکرر به دستشویی. افسردگی، ناامنی و عدم امید از دیگر تظاهرات این سندرم است.

GAD باعث می شود

برخی از عوامل درونی یا بیرونی بسته به سن فرد می‌توانند باعث ایجاد دوره‌های اضطراب شوند. اغلب، کودکان و نوجوانان مبتلا به GAD تحت تأثیر نگرانی های مربوط به عملکرد در فعالیت های ورزشی یا تحصیلی قرار می گیرند. وضعیت سلامتی بستگان یا حوادث فاجعه بار (اپیدمی، جنگ...).

به نوبه خود، بزرگسالان مبتلا به سندرم اضطراب از موقعیت های مربوط به کار، مالی، سلامتی، ایمنی کودکان یا اعضای خانواده ناراحت هستند. آنها همچنین می توانند احساس کنند استرس شدید در مورد پایبندی به تعهدات، بدهی ها، وظایف در محل کار یا خانه.

این اختلال می تواند تظاهرات فیزیکی مانند مشکلات تنفسی، درد، خستگی و سایر علائمی را ایجاد کند که با روز به روز شما تداخل می کند. GAD می تواند مراحل بهبود یا بدتر شدن را داشته باشد، مرحله دوم در مواقع استرس زا (امتحانات، بیماری ها یا رویدادهای متناقض).

چه چیزی باعث GAD می شود؟

اختلال اضطراب فراگیر می تواند ناشی از عوامل متعددی باشد. برخی تحقیقات نشان می دهد که ژن هایی وجود دارند که میل به این مشکل را افزایش می دهند.

در زمینه زیست شناسی نیز نشان داده شده است که برخی از افراد نسبت به تماس با محرک هایی که منجر به درجاتی از اضطراب عمومی می شود، حساسیت بیشتری دارند. این تمایل به صورت اکتسابی و یا ارثی است.

عوامل خارجی نیز وجود دارد، مانند زندگی در یک محیط استرس زا یا یک رویداد آسیب زا را تجربه کرده اند که می تواند منجر به رنج بردن از این اختلال شود. علاوه بر این، آسیب شناسی هایی مانند افسردگی یا مشکلات عاطفی وجود دارد که باعث تحریک GAD می شود.

گزینه های درمان

هنگامی که علائم مشکلات اضطرابی شروع به نمایان شدن کرد، یا اگر افراد نزدیک به شما علائم را نشان می دهند، توصیه می شود در مورد این موضوع پرس و جو کنید و در صورت وجود نشانه های واضح، از متخصص کمک بگیرید.

طیف گسترده ای از درمان ها برای کنترل GAD وجود دارد، کاربرد آنها بستگی به این دارد که مشکل چقدر جدی است و متخصصان (پزشک، درمانگر، روانشناس، روانپزشک) چه چیزی را تعیین می کنند.

برخی از افراد برای غلبه بر حملات اضطرابی از طریق یوگا، مدیتیشن، تغییر عادت، فعالیت های تفریحی، مطالعه و سایر اقدامات برای کاهش سطح استرس، به روش های خودیاری متوسل می شوند.

برای مدیریت اضطراب باید به روان درمانی با هدف هدایت افکار، درک اتفاقات و تغییر الگوهای رفتاری رفت. همچنین گروه های حمایتی و گروه درمانی برای پیوستن به نیروها با افرادی که با مشکلات مشابه مواجه هستند وجود دارد. این اقدام آخر مفید است، زیرا کسانی که از GAD رنج می برند آنها می دانند که رنج آنها مشترک است، که عقده ها را از بین می برد.

درمان های دارویی وجود دارد که علائم GAD را کاهش می دهد، به ویژه داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگی ها یا داروهای ضد روان پری. اینها باید تحت نظارت پزشکی انجام شوند. خوددرمانی تحت هیچ شرایطی توصیه نمی شود.

تشخیص مشکل همیشه ضروری است. هر چه زودتر بهتر. ایده آل این است که شروع به انجام فعالیت های آرامش بخش کنید تا سعی کنید مشکل را از طریق تکنیک های آرام سازی یا فعالیت های مثبت حل کنید. در صورتی که هیچ کدام از این موارد جواب نداد، لازم است از متخصص کمک بگیرید.

درک این موضوع حیاتی است که میلیون ها نفر در سراسر جهان از این اختلال رنج می برند و با کمک به موقع می توان آن را کنترل کرد.

تکیه کردن به افراد دیگر برای مقابله با مشکل همیشه توصیه خوبی است. نکته مهم این است که بدانید، از آنجایی که این یک آسیب شناسی است، درمان می تواند زمان بر باشد. مقابله با بیماری بدون انگ ضروری است.

مراجعه به متخصصان متخصص یک راه ایده آل است برای یافتن بهترین درمان متناسب با درجه اضطراب. نکته مهم این است که با غلبه بر مانع ایجاد شده توسط نگرانی شدید، دوباره در مسیر شادی و بهره وری قرار بگیرید.