Noel psikolojisi ve çelişkileri

"Noel" kelimesini duyduğunuzda aklınıza ne geliyor?

Karı hayal edebiliyor musun? Kızak gezintisi? Süslemelerle süslenmiş gerçek bir çam Noel'i mi? Büyük bir kilisede bir Hıristiyan dini ayini mi? Noel Baba çocuklara hediye mi veriyor? Charles Dickens'ın Bir Noel Şarkısı'nı anımsatan bir sahnede “Jack Frost burnunu ısırıyor” hakkında aile şarkıları?

Şimdiye kadar çoğu insan, İsa'nın MÖ 4 dolaylarında İsrail'de doğduğu yer ve zamanda bunların hiçbirinin mevcut olmadığını biliyor. C. (evet, bir şekilde, İsa Mesih'ten dört yıl önce doğdu; Dunn, 2003). Noel anlayışımıza daha fazla bilişsel uyumsuzluk ekleyen şey, hepsi Yahudi olan İsa ve havarilerinin (Rich, 2016) Hanukkah'ı (Yuhanna İncili 10:22'de "Adanma Bayramı" olarak tanımlanan) kutlamış olmalarıdır. sonunda onun adını taşıyacak olan parti.

Başka bir şaşkınlık kaynağı da, bu olayı 2015 Aralık'ta kutlama geleneğimize rağmen, İsa'nın kesin doğum tarihinin bir sır olarak kalmasıdır (Strauss, 25). Belki de İsa'nın doğumundan 10.000 yıl öncesine kadar paganlar kışı kutladılar. gündönümü. Kış gündönümü, günler uzadıkça ışığın dünyaya geri döndüğü zamanı işaret eder; bu, çiçeklerin, ağaçların ve bitkilerin yakında dirileceğinin ve ekinlerin yeniden büyümeye başlayacağının bir işaretidir. Aynı zamanda, psikolojik bir rönesans ve şimdi mevsimsel duygulanım bozukluğu dediğimiz halsizliğin hafiflediği bir dönemi işaret ediyor.

Jülyen takvimine göre 25 Aralık, Romalıların kış gündönümü olarak kabul ettikleri, Sol Invictus olarak adlandırdıkları ve tohumun başlangıcını belirleyen Saturnalia (tanrı Satürn'ün adını taşıyan) adlı bir festivali ateşleyen gündü. yeni yıl için ekim. 25 Aralık'ta İsa'nın doğumunu kutlamak için tarihin ne zaman ve nasıl belirlendiği de bilinmiyor, ancak birçok teori var. Böyle bir teori, dördüncü yüzyılda, Roma İmparatoru Konstantin'in Hıristiyanlığa geçmesi ve imparatorluk içindeki dini yasallaştırmasının ardından, ilk Kilise'nin İsa'nın doğum gününü Sol Invictus ve Saturnalia ile aynı zamana denk getirmesidir.

İsa hangi gün doğmuş olursa olsun, 25 Aralık olsun ya da olmasın, emin olabileceğimiz bir şey muhtemelen yerde kar olmadığıdır. İsa'nın doğduğu İsrail'de kar yağması teknik olarak imkansız olmasa da, kuzey Meksika ile aynı enlemde oturan bir ülkeden bahsediyoruz, bu nedenle o gün Kardan Adam Frosty'nin heykellerinin olması pek olası değil. veya başka bir gün, bu konuda.

Kar taneleri görüntüleri, kızak gezintileri veya şıngırdayan çanlar olsun, Noel çağrışımlarımızın çoğu, Noel'in Roma İmparatorluğu'nda bir tatil olarak kurulmasından yüzyıllar sonra, Avrupa'nın diğer ülkelerine yayıldığında eklenen aksesuarlardır. Daha sonra, 2022. yüzyılda Avrupa'nın Germen halkları tarafından kutlanan bir festival olan "Yule" adlı başka bir gündönümü festivaliyle birleştirildi (Eldridge, XNUMX) ve bu, karışıma başka bir irfan, imge ve mitoloji katmanı ekledi.

Festivallerin artan birleşimi, daha sonra, bu çeşitli inanç ve gelenekleri standartlaştırmış ve 2022. yüzyıl Viktorya döneminde imparatorluklarının her yerine yaymış gibi görünen İngilizler tarafından revize edildi (Flight, XNUMX). Tarihin en büyüğü olan ve bir zamanlar Amerikan kolonilerini de içeren Britanya İmparatorluğu, XNUMX. yüzyılın başlarında zirveye ulaştı: medyanın ilgi görmeye başladığı ve dünyanın en güçlü varlıklarının kültürlerini yaymasına izin verdiği bir dönem. Noel hakkındaki kültürel ve dini inançları dahil) dünya çapında. XNUMX. yüzyıl Amerika'sında "geleneksel Noel" olduğuna inandığımız şeyin temeli, tatilin bu versiyonu gibi görünüyor.

Noel'in güncellenmiş İngiliz versiyonu modern bir yaratım olmasına ve orijinal Yeni Ahit doğuş hikayesinin çoğu yönüyle pek az ortak noktası olmasına rağmen, miras aldığımız inançlar, gelenekler ve gelenekler karmaşası, bizi çağıran kitleler arasında kafa karışıklığı ve bilişsel uyumsuzluk yarattı. kendimi onlardan biri olarak gördüğüm "Hıristiyanlar". Bu, laik ve dindar Hıristiyanlar arasında Noel'i nasıl kutlayacakları konusunda büyüyen bir ayrılığa yol açtı, ikincisi bize "Mesih'i Noel'de tutmamız" için yalvardı, ancak büyük ironi, bu tatilin orijinal biçiminin İsa ile hiçbir ilgisi olmamasıdır.

Kabilecilik, Shibboleth ve bölünme

O zaman neden hiç var olmayan bir geçmişi korumakta ısrar ediyoruz? Bunun bir nedeni kabileciliktir. Kültürler ve alt kültürler, paylaşılan bir dizi fikir, mit, uygulama ve slogan etrafında birleşir ve bu unsurların etrafında oluşan ortak bağlar psikolojik açıdan önemlidir. Kendi kültürlerimizin ve alt kültürlerimizin bağları, kendimizi kendimizden daha büyük bir şeye bağlı hissetmemizi sağlar; bu da bize Maslow'un ünlü hiyerarşisi tarafından tanımlanan aidiyet, destek, koruma ve diğer birincil ihtiyaçların tatminini sağlar. Ya da Game of Thrones'tan Ned Stark'ın bir sürüye ait olmanın önemini açıklamak için söylediği gibi: "Kar yağdığında ve beyaz rüzgarlar estiğinde, yalnız kurt ölür ama sürü hayatta kalır."

Bilişsel uyumsuzluk üzerine temel okuma

Kaynak: Androidmarsexpress/Wikimedia Commons

Bir psikolog olarak deneyimlerime göre, insanlar psikolojik sağlıklarının kültürel temellerini korumak ve varoluşsal kaygıdan kaçınmak için çok yol kat edecekler, hatta bazen aşırı uçlara gideceklerdir. Terör yönetimi teorisyenleri Sheldon Solomon, Tom Pyszczynski ve Jeff Greenberg'in (2015) öne sürdüğü gibi, kişinin psikolojik hayatta kalması söz konusu olduğunda, gerçek, gerektiğinde daha büyük bir kültürel grupla bağlantı kurma hizmetinde bir kenara atılabilecek bir lükstür. gerçek ya da sembolik ölümsüzlük umudu sunan kendinden daha.

Açık olmak gerekirse, onları destekleyecek çok az tarihsel kanıt olsa veya hiç olmasa bile, kültürel mitleri ve gelenekleri terk etmemiz veya ortadan kaldırmamız gerektiğini düşünmüyorum. Ayrıca, günümüzün büyük şüphecilik çağında bile, tüm iddialarını tarihsel veya bilimsel olarak asla doğrulayamayacak olsak da, dinin hala önemli bir psikolojik amaca hizmet edebileceğine inanıyorum.

Birincisi, Avrupalı ​​ve Amerikalı atalarımızdan miras aldığımız modern Noel kutlamalarımızı oluşturan kültürel geleneklerin büyük bir hayranıyım. İsa 25 Aralık'ta doğmuş olsun ya da olmasın, hatta gerçek bir tarihsel figür olsa da, Noel'in tüm modern geleneklerinin tadını çıkarabiliriz ve çıkarmalıyız.

Umarım bu yazı, Noel'den başlayarak dini inançlarınıza, uygulamalarınıza ve kültürel geleneklerinize karşı daha psikolojik bir zihniyet benimsemeniz için size ilham verebilir. Bence bu, psikologların bölme dediği şeye yol açan türden ikili düşünceyi reddetmekle başlıyor: dünyayı biz ve onlar arasında bölmek; İyi ve kötü; siyah ve beyaz; laik ve dindar; mümin ve kafir. Bölünmeyi aşmak için öncelikle savunma mekanizmalarımızı, özellikle inkar ve bastırmayı ne zaman kullandığımızı fark etmeyi öğrenmemiz ve bunların konuşlandırılmasının bir bedeli olduğunu anlamamız gerekir: gerçek. Bu nedenle, savunma mekanizmalarımızı ne kadar çok kullanırsak, gerçeğe o kadar az erişimimiz olur.

Gerçeğe ulaşmak hem psikoterapinin hem de dinin amacı olsa da, kendimizi yeterince güçlü hissedene kadar psikolojik olarak hayatta kalmamıza yönelik en tehlikeli tehditleri filtrelemek için savunma mekanizmalarının bazen gerekli olduğunu da kabul etmeliyiz. Bir başa çıkma mekanizması olarak bölünme, bizi bir ya/ya da ikiliğine zorlar, ancak bölünmeyi aşmanın amacı, hayatın çelişkilerine bir "evet, ve!"

Noel söz konusu olduğunda, çelişkilerini olduğu gibi görmeye çabalayabilir ve aynı zamanda tatile adını veren olayla hiçbir ilgisi olmayan modern geleneklere de kapılabiliriz.

Bu nedenle, size Mutlu Noeller ve Mutlu Gündönümü diliyorum!