"Ëndrra e Tartinit" (1824) nga Louis-Léopold Boilly (1761-1845). Ilustrim për "Sonatën e Trillit të Djallit" nga Giuseppe Tartini
Burimi: Koleksionet e Muzeut të Muzikës – Filarmonia e Parisit / Domeni publik
Një nga mrekullitë fiziologjike të specieve tona, të cilën e ndajmë me kafshët, është një proces i quajtur homeostazë. Fjala do të thotë "gjendje e qëndrueshme" dhe i referohet mënyrës se si trupat tanë përshtaten me ndryshimet e brendshme dhe të jashtme për të ruajtur një ekuilibër dinamik të sistemeve tona. Sipas Enciklopedisë Britannica, homeostaza është «çdo proces vetërregullues me anë të të cilit sistemet biologjike priren të ruajnë stabilitetin ndërsa përshtaten me kushtet optimale për mbijetesë».
Për t'u përshtatur me temperaturat e jashtme ose për të luftuar infeksionin, trupat tanë dridhen për të rritur temperaturën e brendshme ose djersiten për ta ulur atë. Kur hamë sheqer, pankreasi ynë sekreton insulinë për të na ndihmuar të balancojmë glukozën në gjakun tonë. Enët tona të gjakut tkurren ose zgjerohen për të drejtuar rrjedhën e gjakut sipas nevojës. Asnjë nga këto funksione nuk është më shumë nën kontrollin tonë të ndërgjegjshëm sesa teshtitja ose pickimi.
Një nga konceptet më domethënëse të psikanalistit të madh zviceran Carl Jung ishte se psikika jonë kërkon të njëjtin lloj ekuilibri midis ndërgjegjes sonë dhe të pandërgjegjshmes dhe se truri ynë përdor ëndrrat si një sistem vetërregullimi për psikikën. Ai propozoi që një nga funksionet e ëndrrave është të kompensojë mendimet, qëndrimet dhe besimet tona të ndërgjegjshme duke ofruar një këndvështrim të ndryshëm përmes imazheve të ëndrrave.
Pema dhe rrënjët e saj në simbolin Yin Yang Jung ishte shumë i tërhequr nga parimi i taoizmit për ndërveprimin e të kundërtave.
Burimi: Pixy/CC0 Domeni publik
Duke u mbështetur në punën e tij si psikiatër në Spitalin Burghölzli në Cyrih dhe në seancat analitike me klientët e tij privatë, ai arriti në përfundimin se duke paraqitur materiale arkaike dhe të ndrydhura arketipale nga pavetëdija, ëndrrat ofronin një ilaç për njëanshmërinë e ndërgjegjes së egos. Kjo çoi në konceptin e tij të ëndrrave si kompensim.
Në Struktura dhe Dinamika e Psikikës, Jung shkroi:
Përmbajtja e pavetëdijshme është në kontrast të mprehtë me materialin e ndërgjegjshëm, veçanërisht kur qëndrimi i vetëdijshëm priret shumë ekskluzivisht në një drejtim që do të kërcënonte nevojat jetike të individit. Sa më i njëanshëm të jetë qëndrimi juaj i vetëdijshëm dhe sa më shumë të devijojë nga optimali, aq më e madhe është mundësia që ëndrrat e gjalla me përmbajtje shumë të kundërta, por të qëllimshme të shfaqen si një shprehje e vetërregullimit të psikikës.1
Konsideroni këtë shembull të thjeshtë të funksionit kompensues të ëndrrave dhe se si mund të përfitojë ëndërrimtari: Një klient ka një mendim të ulët për veten dhe lufton me depresionin. Gjatë kësaj periudhe, ai ëndërron një mësues të shkollës fillore nga e kaluara e tij, i cili vlerësonte krijimtarinë dhe vendosmërinë e tij. Ky kujtim është përjashtuar nga mendja e saj e ndërgjegjshme, por kthehet në ëndrra për t'i kujtuar ëndërrimtarit potencialin e saj të harruar të varrosur nën depresion. Pasi punon me këto ëndrra në seancat terapeutike, ajo gjen energji të reja për t'u regjistruar në klasat e pikturës dhe rilidhet me energjitë e saj krijuese.
Në librin e tij të ri jashtëzakonisht tërheqës Katër Shtyllat e Psikoanalizës Jungiane, analisti i shquar jungian Murray Stein përfshin një kapitull mbi ëndrrat që sqaron nocionin e Jung-ut për ëndrrat si kompensim. Ai shkruan:
E pavetëdijshmja është një sferë tjetër me një jetë të vetën dhe shpesh funksionon krejt në kundërshtim me atë që ndodh në botën e ndërgjegjes. Kur një person është duke fjetur, ndodh një lloj tjetër të menduari që është i ndryshëm nga të menduarit në zgjim. Ëndrrat mund të na japin informacion të rëndësishëm për atë që po ndodh brenda nesh dhe për zhvillimet e mundshme për të ardhmen. Por përtej kësaj, dhe më e rëndësishme për rezultatin e analizës, është se ëndrrat ndërtojnë rrugën drejt plotësimit psikologjik.2
Puna me ëndrrat dhe përdorimi i interpretimit të ëndrrave për të deshifruar përmbajtjen e tyre simbolike mund të çojë në kapërcimin e materialit të ndrydhur dhe rinovimin e vetvetes. Siç sugjeron Stein, ne mund të pyesim: "Pse kjo ëndërr tani?" Ajo që sjell përpara pavetëdija, sugjeron ai më tej, varet nga gjendja aktuale e vetëdijes së dikujt. Duke parë një ëndërr si ilaç kompensues, atëherë mund të pyesim: çfarë plage apo traume po përpiqet të shërojë pavetëdija?
Salamander nga Historia e Alkimisë dhe Fillimet e Kimisë (Stema X e "Librit të Qengjit" (1679)
Burimi: Musaeum Hermeticum/domeni publik
Disa muaj më parë, gjatë një kohe të vështirë të marrjes në pyetje personale, pata një ëndërr në të cilën një salamandër u bë një hajmali shëruese që do ta mbaja në qafë. Kur u zgjova, ndjenjat shtypëse që më kishin përndjekur ishin zhdukur. Salamanderët nuk janë krijesa që i ndesh rëndom në jetën time të përditshme, as nuk i mendoj, dhe megjithatë një salamandër magjike numinoze u shfaq në ëndrrën time. Ëndrra, nga ana tjetër, ndryshoi marrëdhënien time me ndjenjat e mia. Më vonë, kur kërkova kuptimin simbolik të salamandrës, u befasova kur zbulova se salamandrat janë shoqëruar prej kohësh me toteme transformimi.
Natyra dhe funksioni i ëndrrave vazhdon të nxisë debat shpirtëror, shkencor dhe psikologjik. Megjithatë, duke nderuar kuptimin e tij simbolik dhe funksionin potencialisht shërues, ne tërheqim thesaret e fshehura brenda thellësive tona që mund të ndryshojnë marrëdhënien tonë me botën tonë të brendshme dhe të na rivendosin në një jetë më të ekuilibruar.
Cilat imazhe, simbole apo histori ëndrrash po trokasin në derën e ndërgjegjes suaj?
Komentet e fundit