Wanneer we het woord noemen zelfbedrog we verwijzen naar de verschillende afleveringen waarin een persoon tegen zichzelf liegt, dit is een van de grote problemen waarmee veel geesten te maken krijgen. Dit type probleem doet zich voor in die gevallen waarin een persoon zichzelf overtuigt van een realiteit die volledig onwaar is, maar dat gebeurt onbewust.
Dit laatste punt moet worden benadrukt, omdat het essentieel is om te kunnen: onderscheid maken tussen zelfbedrog en leugens. Het grote verschil tussen de twee concepten is dat de laatste verwijst naar een situatie waarin de persoon zelf is zich ervan bewust dat hij de waarheid niet vertelt, terwijl in het geval van zelfbedrog, wat de persoon doet is: accepteer een realiteit die niet waar is, maar is zich er niet van bewust dat deze onwaar is.
Kortom, de persoon die zichzelf bedriegt, realiseert zich de situatie niet en is daarom een probleem dat zeer ernstig kan zijn. Opmerkelijk er zijn verschillende soorten zelfbedrog, die meer of minder vaak kunnen voorkomen, en ook elk van hen op een andere psychologische manier beïnvloeden.
Hier zijn enkele van de soorten zelfbedrog die vaker voorkomen en de effecten die ze hebben op degenen die er last van hebben.
Functioneel zelfbedrog
Dit soort zelfbedrog komt heel vaak voor, en het is gebruikelijk voor degenen die er last van hebben. ze liegen tegen zichzelf om zichzelf ervan te overtuigen dat de beslissing die ze hebben genomen de juiste was.
Deze misleiding is op korte termijn adaptief, maar kan na verloop van tijd worden zeer schadelijk. Het psychologische effect treedt op wanneer het individu zelf besluit een waarheid om te zetten in een leugen die hem alleen maar geruststelt, maar die niet in overeenstemming is met de werkelijkheid.
Het grote probleem is dat hoewel het een goede bedoeling is, als het te vaak wordt herhaald, het kan worden contraproductief en negatief. Dit kan worden vertaald als dat alles wat functioneel is, als de duur ervan buitensporig is of als het in grote doses wordt ingenomen, het effect dat wordt bereikt anders is dan het gewenste effect.
Dit zorgt er op zijn beurt voor dat de persoon zich tot de functioneel zelfbedrog kan zichzelf niet uitdagen en bevindt zich permanent in een comfortzone. Op deze manier kun je niet de vaardigheden verwerven die je nodig hebt om het doel dat je voor ogen hebt te bereiken.
«Waarde om te geloven»
Het zelfbedrog dat «Waarde om te geloven» wordt genoemd, kan worden gedefinieerd als de overtuiging dat een persoon heeft dat als er iets is dat veel geld, moeite of tijd kost, er wordt meer belang aan gehecht dan aan andere dingen waarvoor je niet zo veel hebt hoeven betalen.
Dit geldt niet alleen voor materiële goederen, maar kan ook worden toegepast op sociale groepen en andere soorten situaties. In deze gevallen hebben mensen de neiging om meer waarde te hechten aan die dingen waarvan ze denken dat ze meer waarde hebben, alleen vanwege hun prijs of geïnvesteerde tijd.
Dit zelfbedrog ontstaat bij die mensen bij wie er een tegenstrijdigheid is die hun cognitieve systeem beïnvloedt, zowel overtuigingen als ideeën en gedachten, maar ook het gedragssysteem, met verschillende gedragingen en acties, en die hun toevlucht nemen tot dit soort zelfbedrog om deze tegenstelling op te lossen.
Het belangrijkste psychologische effect is dat de persoon die er gebruik van maakt, blijft streven naar het bereiken van een doel dat in veel gevallen niet past binnen hun waarden en principes. In dit geval, de persoon wordt zich meestal bewust van de situatie en voelt zich teleurgesteld.
Liegen tegen anderen om jezelf te overtuigen
Een van de meest subtiele manieren om jezelf voor de gek te houden is door: liegen tegen andere mensen om jezelf tegelijkertijd van iets te overtuigen, waardoor de werkelijkheid vervormd lijkt.
Hoewel de persoon zich aanvankelijk bewust is dat hij die realiteit vervormt, houdt hij daar geleidelijk mee op totdat hij zijn eigen leugen in zichzelf gelooft.
Het is gebaseerd op een mechanisme waarmee, door dezelfde leugen bij verschillende gelegenheden voor andere mensen te herhalen, voor die persoon de leugen werkelijkheid wordt, waardoor een valse waarheid wordt gecreëerd.
Een van de grote problemen van dit zelfbedrog is dat het zijn absorptievermogen is, waardoor deze mensen de realiteit blijven ontkennen, ook al is er empirisch bewijs dat wat ze zeggen niet waar is. Dit is niet omdat ze niet eerlijk zijn, maar vanwege het effect dat dit bedrog op zichzelf heeft.
Troost zelfbedrog
Dit zelfbedrog is een van de meest voorkomende, omdat het voorkomt in die situaties waarin een persoon liegt om een andere eeuwige agent verantwoordelijk te houden voor de situatie die hij lijdt en er dus medelijden mee heeft. Een duidelijk voorbeeld hiervan is te zeggen: "Ik ben erg jaloers omdat mijn partner me redenen geeft om dat te zijn."
Door zelfbedrog van troost worden het ego en het gevoel van eigenwaarde beschermd, deze mensen laten denken dat niets wat hen overkomt hun schuld is, zo niet dat ze in alle gevallen het slachtoffer zijn van de situatie waarin ze leven of doormaken.
Hoewel het in eerste instantie misschien positief lijkt, althans gedeeltelijk, aangezien men in veel gevallen niet volledig verantwoordelijk is voor wat er is gebeurd, kan het soms zijn dat het toevlucht nemen tot deze oorzaken en factoren die persoon immobiliseert in het licht van de veranderingen die hebben plaatsgevonden. verschijnen in je leven, waardoor psychologische groei en ontwikkeling onmogelijk wordt.
Het psychologische effect ervan is om te voorkomen dat u met die problemen wordt geconfronteerd die iemand een slecht gevoel kunnen geven, waardoor hij denkt dat ze onmogelijk te overwinnen zijn.
Dit zijn vier van de verschillende soorten zelfbedrog die vaker tussen mensen voorkomen.
recente opmerkingen