E Paradigmewiessel mat neie Fënstere fir mental Gesondheet

Nei Fënstere fir mental Gesondheet

Quell: Kreditt: Trifonov_Evgeni an AdobeStock

Diagnos ass e kritesche Schrëtt an der klinescher Praxis fir mental Gesondheetsbetreiber. Et ginn zwou Haaptarten vun diagnostesche Systemer: kategoresch an dimensional. Kategoresch Approche huelen un datt all Bedingung eng separat an ënnerschiddlech Kategorie ass. Dimensiouns Approchen, am Géigesaz, kucken Konditioune laanscht eng Dimensioun, e Kontinuum oder e Spektrum.

De Problem

Zënter méi wéi engem Joerhonnert huet d'Psychopathologiefuerschung sech op kategoresch Diagnosen konzentréiert, en Ierfschaft vum medizinesche Modell vu mentaler Krankheet (Psychiatrie). Als Resultat sinn déi predominant Systemer kategoresch: nämlech d'Diagnostesch a statistesch Handbuch vu Mental Stéierungen (DSM), entwéckelt vun der American Psychiatric Association (APA); an d'International Classification of Diseases (ICD), entwéckelt vun der Weltgesondheetsorganisatioun (WHO). Esou Modeller hunn d'Akademie dominéiert, d'mental Gesondheetsindustrie, an d'Gesellschaft am grousse Ganzen. Wéi och ëmmer, trotz hire Virdeeler a Popularitéit, hunn kategoresch Systemer ganz bedeitend Mängel.

Mangel u diagnostescher Genauegkeet

Mental Gesondheetsproblemer si schwéier ze kategoriséieren, well se op der Kontinuum tëscht Pathologie an Normal leien, grad wéi Kierpergewiicht a Blutdrock. Dëst Thema ass besonnesch relevant wann Dir Perséinlechkeetskrankheeten diagnostizéiert. Hei sinn dräi Beispiller:

Et gi 227 méiglech Weeër fir den DSM Critère fir Major Depressive Stéierungen (MDD) z'erreechen.

Fir Grenzperséinlechkeetskrankheeten (BPD) ze diagnostizéieren, enthält den DSM-5 System néng Diagnosekriterien, vun deenen e Minimum vu fënnef musse präsent sinn. Dës algorithmesch Kombinatioun auszeféieren produzéiert 256 verschidde Presentatiounen vu BPD.

Versuchen d'Gamme vu Symptomer fir eng Diagnostik vu Post Traumatesch Stress Stéierungen (PTSD) no der DSM-5 z'erreechen, bréngt e ganz 636,120 Kombinatiounen.

subjektiv, reduktiounistesch an atheoretesch

Den DSM System ass e kodifizéierte System deen eng phänomenologesch Approche benotzt baséiert op Expert Konsens. Dës subjektiv, reduktiounistesch an net-theoretesch Approche (fehlt psychologesch Theorie) adoptéiert eng biologesch Perspektiv op de Geescht, entlooss domat rezent Fortschrëtter aus neurobiologeschen a soziokulturelle Perspektiven an hir Bäiträg zu der Wëssenschaft vum Geescht.

Als Resultat stellt den DSM System Probleemer beim Verständnis vun der richteger Natur a Quelle vun der Psychopathologie, inklusiv niddereg Spezifizitéit vu Symptomer, prevalent Komorbiditéit (Kategorie Iwwerlappung), ausgeschwat diagnostesch Variatiounen a geréng Zouverlässegkeet. Net iwwerraschend, "d'Ära vum biomedizinesche Modell ass geprägt duerch e verbreete Mangel u klinescher Innovatioun a schlechte mentale Gesondheetsresultater" an e Mangel u klinescher Utilitéit.

Pathologiséierung vun Normalitéit a Mangel u kultureller Sensibilitéit

Iwwerdiagnostik an Pathologiséierung vun der Normalitéit sinn heefeg an der Psychiatrie an am DSM System. Eng kontrovers Ännerung, déi an de revidéierten DSM-5 agebaut ass, bezitt sech op d'Ewechhuele vu senger "Klausel vun der Trauerausgrenzung" andeems d'Tatsaach ausgeschloss ass datt depressiv Symptomer während rezent Trauer normal kënne sinn. Dëst illustréiert och d'sozial a kulturell Konstruktioun vun Depressioun an de Mangel u kultureller Sensibilitéit vum DSM-5 System. Dëst illustréiert weider inherent Mängel a klinesch Aschränkungen vun der DSM-5 Klassifikatiounsmethod, déi seng diagnostesch Validitéit héich a Fro stellen.

Selbststigma, Etikettéierung a favoriséiert vu 'big pharma'

Eng aner Rei vu Kritike vu kategoresche Systemer ass de "Selbststigma Paradox", deen déi negativ Implikatioune vum ëffentleche Stigma a Selbststigma weist, wat zu enger Ofsenkung vun der Selbsteffizienz a Selbstschätzung resultéiert wann Dir déi vill Stereotypen erliewen, déi mat mentaler Krankheet verbonne sinn. . Den Allen Frances, fréiere President vun der Task Force, déi den DSM-5 produzéiert huet, war offen kritesch géint den aktuellen DSM-5, a bezeechent et als "d'Bibel vun der Psychiatrie; d'Plaz ze goen fir erauszefannen wien krank ass a wien net" a spillt "an d'Hänn vum 'Big Pharma', déi Multi-Milliarden Dollar Gewënn ernimmen".

Laut Frances hunn d'Verännerungen, déi am DSM-5 implementéiert goufen, keng psychiatresch Diagnosen beaflosst, déi nach ëmmer ausschliesslech op falbar subjektiv Uerteeler baséieren anstatt objektiv Tester, an d'psychiatresch Diagnose steet virun enger erneierter Vertrauenskris, déi duerch diagnostesch Inflatioun verursaacht gëtt.

Ähnlech behaapten aner Autoren datt psychiatresch Etiketten d'Interesse vu bestëmmte Kliniker an hir professionell Associatiounen an der pharmazeutescher Industrie déngen. E puer Fuerscher schwätze vun epistemescher Korruptioun a benotzen d'Analogie vum DSM System, dee probéiert d'Normalitéit a mental Stéierungen als evokativ vun der "McDonaldization" vum wirtschaftlechen a soziale Liewen ze standardiséieren.

Net iwwerraschend ass d'Erhéijung vun der Opmierksamkeet op Transparenz a potenziell Interessekonflikter an der biomedizinescher Wëssenschaft an der klinescher Medizin konzentréiert, zesumme mat Empfehlungen fir voll Verëffentlechung vun DSM Panelmemberen vun hire finanziellen Interessen an der Fabrikatioun.Medikamenter fir d'Behandlung vu mentalen Krankheeten.

D'Léisung: Hierarchesch Taxonomie vun der Psychopathologie (HiTOP)

D'Hierarchesch Taxonomie vun der Psychopathologie (HiTOP) ass en neit Dimensiounsklassifikatiounssystem entwéckelt fir d'Aschränkungen vun traditionelle Taxonomien (zB DSM-5) unzegoen a reflektéiert déi lescht wëssenschaftlech Beweiser. Fuerschungsbeweiser (am Géigesaz zu 'Expert Meenung') weisen datt verschidde Stéierungen tatsächlech 'sequentiell comorbid, widderhuelend / chronesch sinn an op engem Kontinuum existéieren'.

Resumé vun de Virdeeler vum HiTOP System

Den HITOP:

Proposéiert mental Gesondheet an engem Spektrum ze gesinn. Dëst mécht et méiglech d'Gravitéit vun der Gravitéit vu mentale Gesondheetsproblemer ze erfaassen.

Et vereinfacht d'Klassifikatioun vu mentale Krankheeten, wat d'Fuerscher an d'Kliniker erlaabt op méi fein Symptomer am Detail ze fokusséieren oder méi breet Themen wéi néideg ze bewäerten. Zum Beispill, wärend den DSM-5 d'sozial Besuergnëssstéierung an enger Kategorie placéiert, beschreift den HiTOP Modell et als eng gradéiert Dimensioun, rangéiert vu Leit déi mëll Unerkennung an e puer soziale Situatiounen erliewen (zB an der Ëffentlechkeet schwätzen) bis extrem ängschtlech Leit. an de meeschte Situatiounen.

Effektiv resüméiert Informatioun iwwer gemeinsame genetesch Schwachstelle, Ëmweltrisikofaktoren, an neurobiologesch Anomalie.

Et erlaabt de schmuele Niveau vun der Hierarchie gutt Ziler fir spezifesch Symptombehandlungen ze bidden. Éischter ass den héchsten Niveau vun der Hierarchie nëtzlech wann Dir ëmfaassend Behandlungspakete designt an d'ëffentlech Gesondheetspolitik entwéckelt.

Bleift un déi aktuellst wëssenschaftlech Beweiser anstatt op Expert Meenung ze vertrauen (wéi zum Beispill den DSM-5 System).

Konklusioun

Zënter méi wéi engem Joerhonnert ass d'mental Gesondheet vu kategoreschen Diagnosen dominéiert. Den DSM System gouf als dat wichtegst Dokument ugesinn fir d'Diagnos an d'Klassifikatioun vun mentale Stéierungen. Wuessend Fuerschungsbeweiser beweist staark datt Symptomer vu psychologescher Nout méi präzis vertruede sinn andeems Dir dimensional Moossname benotzt anstatt diskret Eenheeten.

Dëst weist d'Iwwerleeënheet vun dimensionalen Approchen zur Wëssenschaft vu mentaler Krankheet un. Den neien HiTOP ass e Dimensiounssystem deen d'Potenzial huet fir d'Fuerschung iwwer mental Gesondheetsproblemer ze beschleunegen an ze verbesseren, souwéi Efforten fir méi effektiv mental Krankheet ze bewäerten, ze verhënneren an ze behandelen.