Sit guy qui extremos 15 menses commoratus est ut instare conatur quomodo solvendae rei militaris suicidium problema ascendat cum sententia quae adiuvet aliquem qui de praeventionis suicidio curat.
Exercitus Vice dux Staff Gen. Petrus Chiarelli commentans nuper dimissam militarem relationem de suicidio et periculo morum, dixit:
« Nonnullae, rigores servitii, saepe instituti, iniuriae et familiae separationes consecutae sunt in sensu solitudinis, desperationis et vitae fatigationis ».
Defatigatio vitae.
Optime haec sententia bene complexionem capit desperationis et irae, capti affectus, anxii et in mala mente, quae mortem sibi praenuntiant.
Testamentum etiam defatigatae homo funestus sentit, cum eo pervenit ubi optimum videtur dolorem animi finem omnino vitam finire.
Semper quaero meliores, faciliores vias loqui de suicidio ac suicidio praeventionis, verba quae sermones simpliciores reddunt et solutiones explicant.
Nam mihi ille terminus longissime it, maiorem vocem ad suspiria dicentium, "Satis habeo." Hoc illustratur quam longe lateque hae affectiones procedant: non solum de lassitudine belli ac difficili necessitudinum familiarium ac officiorum, sed taedio vitae omnium rerum.
Diagnosri (psychiatri et alii provisores mentis salutem) possunt quaestionem incorporare utentes termino ut "defatigatio vitae" in aestimationem unius hominis. Cogitans quam multi citius subvenire possent, quia, sic, lassitudine vitae sentiunt et, quod velint non sentire.
Hic terminus adhiberi potest in expeditione ad auxilium petendum adhortans. Loco aliis verbis adhiberi potest adeo notationibus negativis onustus ut homines vereantur iis uti affectus suos describere propter metum ne intitulatum et notatum.
Miror quid verbis quibusdam sanitatis mentis magis blandiatur. Habesne notiones circa ea quae ad ortus aliquorum nominum et ad insolentiam aliorum conferunt? Quid censes hanc notionem « lassitudinem vitae »?
Copyright 2010 Elana Premack Sandler, All Rights Reserved
read more about bottom